Operatie overleefd en nu nog even geduld

Di 29 mei 2007

Hallo allemaal,

Hier even een kort berichtje van mij.

Ik ben inmiddels geopereerd en een ervaring rijker qua ziekenhuis hier. Operatie is goed gegaan en ik ben prima verzorgd in het ziekenhuis, waar ik een week heb gelegen. In eerste instantie dacht ik dat ik een beetje gek aan het worden was, maar dit bleek achteraf het gevolg te zijn van de hoeveelheid medicijnen die ik toegediend kreeg en normaal te zijn.

Ik heb erg veel moeite gehad met het weinig tot niets kunnen doen en het stil zitten/liggen. Maar vooral het feit dat ik amper iets zelf kan doen en alles aan anderen moet vragen. Maar goed de pijn word steeds iets minder en verder krijg ik beetje bij beetje weer een beetje energie voor andere dingen zoals het bijwerken van mijn blog. Ik zit nu weer in mijn vertrouwde geusthouse in Hikkaduwa en zit nu half in het gips tot de wond geheeld is. Ik hoop 7/8 juni terug te vliegen naar Nederland. Daar zal ik nog 3-4 weken in het gips moeten en hopelijk gaat daarna alles weer voorspoedig met mijn pootje en kan ik weer hetzelfde als hiervoor.

Verder qua museum staat alles even stil. De zoon en broer van de familie, die het museum runt, werkte in de marine en is vorige week door een LTT aanslag om het leven gekomen. Hij was 30 jaar en had vrouw van 24 en kindje van 3. Het conflict tussen de overheid en de Tamil Tijgers lijkt voor het grootste deel ver weg (noorden en oosten), maar de laatste tijd zijn er steeds meer aanslagen ook op andere plekken. Een gebeurtenis als deze maakt dat de realiteit van het conflict erg dicht bij komt. De meeste jongens in het leger en de marine komen uit het zuiden, het arme gebied van Sri Lanka. Daardoor beperkt de ellende zich niet meer alleen tot het noorden en oosten maar is heel Sri Lanka de dupe hiervan.

Hij is afgelopen zondag begraven. Was een erg trieste en indrukwekkende bedoeling. Het leek wel of het hele dorp Telwatte er was om zijn laatste eer te bewijzen. Hij ligt nu begraven op het stuk land van het museum.

Soms lijkt het wel of er veel vaker dooien vallen dan bij ons. Is het niet door het conflict dan is het wel door het verkeer. De laatste maanden zijn hier de verschrikkelijkste ongelukken gebeurd.

Ik moet nog een paar kleine dingen afhandelen qua museum maar daar moet ik het even bij laten voorlopig tot ik weer de volgende mogelijkheid heb om verder te werken aan de projecten.

Verder ben ik wel blij om weer even naar Nederland te gaan, ondanks het feit dat ik me hier erg thuis voel en enorm op mijn plek ben qua werk, ben ik wel toe aan wat frisse lucht, verse koude melk, lekkere broodjes, warme chocomelk en zie ik graag mijn vrienden weer.

Tot snel,

Liefs Jacky

Even uit de running

Even kort berichtje van mij, moet naar ziekenhuis voor operatie aan mijn voet, bleek toch gebroken te zien, nadat inmiddels 4 doktors hadden gezegd van niet!!! Daarnaast werd het alleen maar weer erger in plaats van beter. Dus zal waarschijnlijk komedende week of lager niet naar internet kunnen. Zodra ik weer in staat ben laat ik jullie weten hoe het allemaal is. Tot snel Liefs Jac