Update vrijdag 21 maart 2008
Tja niet alles kon alleen maar goed gaan, het is en blijft werken in Sri Lanka, waar alles toch even anders is als bij ons thuis. Problemen worden altijd achteraf zichtbaar …en daardoor ben je dingen vaak overnieuw of anders aan het doen dan gepland. Dat maakte het werken de afgelopen week erg lastig, vooral omdat hierdoor mijn spaarzame tijd word opgesmikkeld.
Museum
Ik heb een kleine touringcar gesignaleerd van Nederlandse reisorganisatie. Dit was goed om te zien. De reisleidster was al 2 keer eerder naar het museum geweest. Je hoort vaker dat mensen die met andere op tour zijn, vervolgens weer met andere groepen mensen weer terug komen naar het museum. Dit vind ik een goed teken en wijst erop dat het museum interessant genoeg is om te bezoeken, naast de andere zaken die de toeristen bezichtigen. Ik wil als ik weer in Nederland ben ook zeker wat meer reisorganisaties gaan aanspreken met de vraag of je het fotomuseum in hun programma op willen nemen.
Inmiddels is er een flyer gemaakt voor het museum en deze is nu zo goed als af. De flyer is vooral bedoeld als extra publiciteit en om zo meer bezoekers naar het museum te trekken. We hebben voor het drukken van de flyers nog een aanvullende donatie van Clare's foundation gekregen. Daarnaast zullen we een aantal posters laten drukken die dan op de prikborden/infomappen kunnen liggen om de toeristen te informeren over het museum. Morgen worden deze in de officiële layout gemaakt en hopelijk kunnen ze van de week nog worden gedrukt zodat ik een aantal exemplaren mee kan nemen naar Nederland.
We hebben wat Plywood gekocht voor aan de nieuwe permanente muur in het museum. Doordat deze een stuk naar voren was verplaatst en niet meer van hout is maar van steen, hebben we problemen met de wind waaien die door de voordeur naar binnenkomt en de foto's eraf doen waaien. Doordat we hout aan de muur bevestigen kunnen we ze vast maken met punaises i.p.v Blue Tack en blijven ze beter zitten.
Verder hebben we weer nieuw plastic aangeschaft voor de tijdelijke houten buitenmuren van het museum, aangezien het plastic van vorig jaar grotendeels is vergaan. Dit is dan weer even een tijdelijke oplossing, tot dat we het museum helemaal van steen en permanent hebben gebouwd. Ook nog wat extra witte verf aangeschaft om de muren weer even bij te werken.
Verder helaas niet zo heel veel in het museum kunnen doen. Hopelijk heb ik komende week nog wel even wat meer tijd om hieraan te besteden. Vooral de reorganisatie van de foto's is nog een belangrijk punt waar aandacht aan moet worden besteed!!
Monument
We hebben inmiddels nog 2 andere meetings gehad en die waren ook goed verlopen. Ietsje minder mensen dan bij de 1ste meeting maar de mensen waren wederom positief over het project en willen graag ook dat hun familieleden herdacht worden. Er zijn weer nieuwe lijsten ingevuld en je merkt toch wel dat het leeft onder de mensen. Nog steeds worden er nieuwe lijsten ingevuld door onze nieuwe commitee members uit de diverse dorpen en komen mensen spontaan naar ons toe om lijsten in te laten vullen. Het blijkt overigens, dat lijsten invullen nog voor veel mensen vrij lastig is en vaak ontbreken er nog wel wat antwoorden…. Tja. In ieder geval is het met de lijsten nog iets wat de komende tijd door zal gaan , ook als ik er niet meer ben. Dit is erg belangrijk en het zal nog wel zeker een hele tijd duren voordat iedereen gevonden is.
Inmiddels heb ik wel de lijsten van de overledenen van de AGA office kunnen bemachtigen. Bij deze lijsten moet je voorstellen: 1 schrift waarin de namen staan van de 1045 doden uit het Hikkaduwa district (van Ambalangoda bridge tot Gintota bridge). Kopieer apparaat hebben ze daar nog niet en meenemen mocht ook niet dus er zat niks anders op dan van elke pagina een foto te maken. Niet echt praktisch maar wel de enige mogelijkheid. Inmiddels zijn de personen uit de relevante dorpen geselecteerd en in de computer ingevoerd.
Nu kunnen we de lijsten van de AGA en de lijsten die de mensen zelf invullen met elkaar vergelijken en hebben we meteen (nou ja, na wat puzzelen) overzicht welke familieleden nog benadert moeten worden. Het is een erg belangrijk onderdeel van het werk de familieleden benaderen, maar het is ook het lastigste onderdeel en vraagt enorm veel tijd en inzet. Inmiddels zijn 75 personen reeds aangemeld om te worden herdacht in het monument (en er zijn 43 lijsten ingevuld). Dit lijkt weinig maar is best veel, aangezien het lastig is om de familieleden te vinden aangezien iedereen naar andere plaatsen is verhuist.
Basis idee is op dit moment zo dat het stuk land bewerkt is en schoongemaakt, dat er al een aantal planten zijn geplant zodat deze vast de komende tijd kunnen gaan groeien. Ik wil een eerste aanzet maken waar de maat van het ontwerp al zichtbaar word en zodat het stuk land er de komende tijd mooi bij ligt.
Monument land 1
Verder was ik vorige week enthousiast begonnen met het inhuren van de bulldozer om het stuk land, dat voor het monument was toegezegd, te effenen en te gelijk te maken. Daarnaast moest een graf (waar ongeveer 6 onbekende slachtoffers in liggen) voorzichtig worden bijgewerkt en vormgegeven zodat daar ook een klein graf kan komen, i.p.v. een berg zand. Ook was ik in de tussentijd druk bezig geweest met het verplanten van een aantal bomen en struiken. Diverse malen het ontwerp opgemeten en op het stuk land uitgezet, na wat overleg met Nederlandse monnik Devamitte het ontwerp nog wat verkleind, aangepast en wat verplaatst, zodat het stuk land wat overblijft zo goed mogelijk voor andere doelen kan worden gebruikt. Toen de bulldozer aan het werk was kwamen er ook nog een paar mooie stukken hout (wortels van een jack fruit boom die daar ooit gestaan heeft) te voorschijn die ik mooi kon hergebruiken.
Alles leek goed te gaan, totdat de hoofdmonnik Punnasara toch vond dat het land er nu wel heel goed uitzag (nu het zo mooi schoon was), en het zonde vond om het monument daar te plaatsen. Vooral omdat hij niet wilde dat het land op een begraafplaats zou lijken. Er moesten alleen religieuze gebouwen komen. Al met al was ik er flink door van slag. Ten eerste omdat het van te voren toch allemaal duidelijk was afgesproken, blijkbaar niet duidelijk genoeg, of het zit in de aard van het beestje om van mening te veranderen. In ieder geval wist ik het op dat momet ook even niet meer. Ik had er toch al weer 2/3 dagen werk inzetten en nu zat ik met een probleem…….
Monument land 2
Uiteindelijk nog wat doorgepraat en heeft de tempel het land daarnaast ter beschikking gesteld voor het monument. Op zich is dit ook een mooi stuk land maar heel anders. Ik baalde eigenlijk vooral van het feit dat ik me af vroeg waarom dit allemaal niet ieder kon worden bedacht en uitgesproken, dan had ik meteen daar kunnen beginnen. Nu kon ik op het nieuwe stuk land weer van vooraf aan beginnen en kost het me toch snel 2/3 dagen extra werk (en die tijd heb ik eigenlijk niet). Maar goed ik weer op nieuw met de bulldozer aan de gang en weer alles uitgemeten. Ik hoop echt dat er nu qua land geen verrassingen meer komen………. Want soms raakt je geduld ook wel eens op!!
In ieder geval is inmiddels het land gecleared met de bulldozer, word er een trap op de heuvel geplaatst en ben ik het ontwerp aan het uitzetten. Deze week hoop ik nog wat bomen en planten te kunnen aanleggen en komt er nog een boeddha huisje in het midden.
Verder is er nog een verhaal over een botree maar daar kom ik later nog op terug. Achteraf gezien klopt het stuk land wel bij het ontwerp omdat daar ook al een halve ronding in zit. We zullen het er nu maar op houden dat het een geluk bij een ongeluk was.
Privé
Van house hopping / Matiwelle - Telwatte - Hikkaduwa / Inmiddels ben ik aan alle wasmogelijkheden redelijk gewend en alle bedjes slapen inmiddels prima (moet zeggen dat ik over het algemeen ook wel rond 9-10 s' avonds total loss ben)
Assepoester nog steeds voor 19.00 uur binnen
Muggen zijn nog steeds druk bezig maar net onder matras helpt een hoop
Grappig nu weer meer in een deel van Telwatta aan het werk, waar ik vlak na de Tsunami als eerste met Jessica ben begonnen te werken. Verder is en blijft en gastvrij hier hoogtij vieren…. Aan kopjes thee en lunches ontbreekt het me niet….en daar bij wel af en toe de klaagzang van wat nog allemaal niet goed is en wat ze nog nodig hebben, maar begin hier inmiddels redelijke bestendige oordopjes voor te hebben ontwikkeld. Het blijft lastig al die vragen van de mensen met wat ze allemaal willen, maar ik kan daar ook niet in mijn eentje verandering in brengen met de middelen die ik heb. En mensen dingen geven blijft voor mij lastig want dan moet ik iedereen wat geven. Dus ik doe het op mijn manier met het museum en het monument.
Ik blijf me verbazen over de bedragen die mensen hier geven bij de diverse feesten en rituelen. Volgens mij gaat wel 25-40% van hun inkomen op aan dit soort zaken.
Dit weekend hoop ik toch echt 1 a 2 dagen even vrij te zijn…….. is er de afgelopen weken niet echt meer van gekomen, aangezien we steeds meetings hadden enzo. Als ik thuis kom moet ik de volgende dag ook meteen weer aan de slag!!
Zit er bijna op. Nu nog even er hard tegen aan trekken
Flyers drukken - estimations hopen te krijgen - museum reorganiseren - foto's af laten drukken.
Inmiddels is ongeluk 17 maart vorig jaar geweest dus heb gevierd dat het inmiddels voor 90% is genezen - nog af en toe wel last, vooral bij het lopen op onregelmatige ondergronden zoals zand enzo en na lange dagen op de been te zijn.
Inmiddels afgelopen donderdag voor de 3e en laatste keer gedanst op de drum band in Vibrations, wat gelijk staat aan mijn wekelijkse fitness programma. Kan ik effe alles losgooien en kan ik er weer een weekje tegen aan.
Waarschijnlijk word de volgende blog update vanaf huis aangezien ik denk ik nog erg druk ben de komende week.
In ieder geval voor nu veel lieve vollemaansgroetjes
van Jacky
woensdag 26 maart 2008
dinsdag 11 maart 2008
Wat foto's van de afgelopen week
Aan het bein van de meeting, PR A2 voorbeelden hangen aan de muur (Nederlandse monnik Devamitte achterin)
Na de meeting vullen we de lijsten in met de mensen (links Ariyadhamma)
Voorbeelden voor het herdenkingsgedeelte
Plattegrond waar het monument komt
Schetsen van het monument
Stuk land van het monument
Bloemen van de Arelier en de Watte Sudu (soort jasmijn) worden o.a. bij het monument gepland omdat ze deze vaak gebruiken om te offeren.
Weer lekker op dreef
Hallo allemaal, hier weer even een update vanuit SL
Met mij gaat alles goed. Voel me net af en toe assepoester. Bij de lokale bevolking slapen zorgt er ook voor dat ze verwachten dat ik me als een SL dame gedraag :-) . Dat houd vooral in dat ik eigenlijk voor het donker binnen moet zijn. Daarnaast is drank uit den boze (doen vrouwen hier niet) en roken eigenlijk ook (doen ze ook niet), maar daar klagen ze alleen maar over. Verder gaat tussen 21.00 en 22.00 uur de buitendeur dicht en word er dus niet meer gerookt. Dit weekend niet naar Hikkaduwa geweest maar volgende week wel weer.
De tijd gaat erg snel. Nu al weer 2 weken hier en nog 3 te gaan. Opschieten dus!! Maar moet zeggen dat ik toch al wat dingen heb kunnen doen gelukkig.
Verder zie ik weer veel veranderingen in de omgeving in vergelijking met vorig jaar. Over het algemeen is er meer bedrijvigheid en kan ik voor steeds meer zaken ook in het dorp terecht. Telwatta heeft inmiddels ook een kopieerapparaat, wat erg handig is voor mijn werk.
Ik zat net even het nieuws te kijken en er was weer een bomaanslag in Colombo. Ik geloof vorige week ook al een. Ik probeer zoveel mogelijk hier in de buurt te blijven, dat is op dit moment toch het meest veilig.
Inmiddels ben ik weer helemaal terug in het dorpse leven. Verder ben ik op dit moment zo ongeveer de enigste buitenlander/witte die hier aan het werk is. Dat is wel erg veranderd sinds de Tsunami. Maar gelukkig trekt het museum toch ook wat meer witte mensen weer richting Telwatta.
Inmiddels zijn er weer nieuwe donaties binnengekomen van mensen die de projecten ondersteunen. Enorm bedankt voor jullie steun!!! Ook al zijn het kleine beetjes ze zorgen er toch voor dat ik wat zaken in gang kan zetten en kan bewerkstelligen.
Mijn hoofdkantoor is vooral bij de tempel bij de Nederlandse monnik Devamitte, zijn leraar Punjasara en zijn leerling Ariadhamma. Ik mag bij hun in de bibliotheek werken en ze helpen me met diverse zaken als ze de tijd hebben. Verder probeer ik Ariyahamma er zoveel mogelijk bij te betrekken. Hij is nog jong, maar ik vind dat hij toch wel een goede kijk heeft op zaken. Daarnaast heb ik inmiddels ook singhaleze fonts (letters) op mijn labtop en kan ik makkelijk teksten schrijven in het engels die hij dan weer vertaald. Verder kan ik gebruik maken van het printertje en kan ik af en toe mijn mail enz. checken en hoef ik niet steeds naar het internet café te gaan. Veder mag ik vaak mee-eten en word ik soms met de lekkerste zaken verwend. Zo heb ik voor het eerst van leven Haai gegeten. Ik wist niet dat dit zo lekker was!!!
Verder werk ik samen met Ruchi en consorten (neemt diverse vrienden steeds mee), Kamani van het museum, Sunny en Sanath (via de monnik, ik werk nu voor het eerst met hem)
Sowieso de gastvrijheid hier in het dorp vind ik nog steeds verbazingwekkend. Ook al klagen ze ook veel over het feit dat ze geen geld hebben en geen werk, maar goed dit is vaak ook aan henzelf te wijten (geld vooral voor de mannen). En natuurlijk word dit vooral tegen mij gezegd, want tja het is altijd het proberen waard om te kijken of Jacky nog iets voor hun kan doen. Maar ik geloof dat de meeste nu wel weten dat ze dan toch op dit moment bij Jacky aan het verkeerde adres zijn. Maar goed zij denken natuurlijk ook: Niet geschoten is altijd mis :-)
Museum
Aan het museum heb ik een klein beetje gewerkt de afgelopen week. Meeste tijd is toch aan het monument besteed.
Ik heb wat mensen kunnen observeren die het museum bezoeken. Is interessant om te zien voor mij. Veel singhalezen die op trip zijn komen vaak met de hele familie langs. Zo zie je dat het museum voor alle generaties interessant is. Wat me vooral elke keer weer verbaast is de aandacht en tij die de lokale bevolking aan het bekijken besteden.
Ik heb Rob en Lia leren kennen. Zij hebben mij gevonden via het kranten artikel van voor mijn vertrek. Twee Nederlanders uit soest die ook na de Tsunami hier in de omgeving hebben gewerkt. Zij hadden ook een echtpaar meegenomen die hier waren tijdens de Tsunami en die het dus zelf hebben meegemaakt. Rob wil kijken of hij in Nederland nog iets voor de projecten kan betekenen via zijn werk.
Los van het feit dat het museum de lokale bevolking help bij het verwerken van alle ervaringen, zo heb ik ook gemerkt dat het voor veel buitenlandse mensen, die de Tsunami en de gevolgen hebben meegemaakt hen ook helpt bij de verwerking ervan. Dikwijls word er toch een traan gelaten in het museum door diverse bezoekers, lokaal en internationaal.
Verder heb ik wat nieuw fotomateriaal gehad van Clare Allen. Een engelse fotografe die hier ook tijdens de Tsunami was en veel foto's heeft gemaakt. Zij doet u ook nog allerlei verschillende hulpverleningsprojecten hier in Sri Lanka. Ik heb haar van de week gezien en gesproken en ze gaat kijken hoe ze het project eventueel verder kan ondersteunen. Ze wil kijken wat ze via haar connecties in Engeland kan betekenen. Eventueel wat extra publiciteit en eventueel mij helpen bij zoeken naar extra beeldmateriaal. Van de week was er een man in het museum die op een van haar foto's stond. Hij heeft wel een half uur daar rondgedwaald. Weinig gezegd maar zijn gezicht sprak boekdelen en je kon zien dat er van alles door zijn hoofd ging.
Monument
De afgelopen week heeft vooral in het teken gestaan van het voorbereiden van de presentaties. Eerst een aantal posters gemaakt en flyers om in de omgeving te verspreiden. Vervolgens hebben we alle schetsen en plattegronden van het monument op A2 formaat gemaakt zodat we ze tijdens de presentatie kunnen laten zien. Daarnaast zijn er lijsten gemaakt die door de mensen kunnen worden ingevuld en waar de relevante gegevens kunnen worden geschreven.
De kop is er af. We hebben afgelopen zaterdag de eerste meeting gehad in Telwatta m.b.t. het monument. Er waren ongeveer 40 man/vrouw Voor een eerste aanzet was dit niet slecht. Van deze mensen waren er ongeveer 32 personen overleden. Ze wilden allemaal graag dat hun familieleden worden herdacht in het monument. Daarnaast zijn er een aantal mensen die graag in de monument werkgroep willen. Mensen kunnen ook invullen of ze behoefte hebben aan extra trauma hulp. De Nederlandse monnik wil proberen traumawerkers hierheen te krijgen die dan weer lokale mensen kunnen trainen.
Verder vinden ze het een goed project. Na het bekijken van de lijsten waren er een aantal opvallende zaken. De meeste mensen zijn nooit gevonden en dus eigenlijk nog vermist. Daarnaast is van veel ook geen geboorte datum bekend.
Tijdens de vergadering en in een brief daarvoor kwamen er ook een aantal andere zaken naar voren over zaken waar mensen nog mee zitten, zoals bijvoorbeeld huizen. Sommige mensen hebben 4 huizen en andere hebben niks. Hebben duidelijk gemaakt dat dit in een andere bijeenkomst kan worden besproken.
Komend weekend hebben we nog twee vergaderingen in de nieuwe Tsunami woonwijken: Galagodawatta en Amphegama. Vooral die twee omdat er veel mensen uit deze dorpen daar heen zijn verhuist.
Vandaag naar de A.G.A. (Assistent Gouverment Agent) - een soort hoofd van de gemeente - om te proberen de lijsten te bemachtigen van de overleden mensen. Ik ben hier inmiddels al een hele tijd mee bezig, maar het lijkt nu te gaan lukken. Met een beetje geluk hebben we ze woensdag. Maar ik durf pas te gaan juichen als ik ze zie. In ieder geval was de assistent van e A.G.A. erg te spreken over het project. Omdat veel mensen volgens hem nog mentaal last hebben van de Tsunami, maar ook dat er op dit gebied helemaal door niemand iets aan word gedaan. Hij vond het daarom erg belangrijk dat het monument er komt, omdat dit de mensen kan helpen hierbij. Hij heeft ons beloofd zijn uiterste best te doen om te zorgen dat de lijsten er woensdag zijn. Voor mij was het goed om dit verhaal te horen van iemand die bij de lokale overheid werkt. Daarnaast vond hij het project ook goed omdat het de mensen van de verschillende kaste en dorpen zal verbinden.
Ik heb vandaag planten plastic zakjes gemaakt met behulp vaan een ijzerzaag, aan twee zijden gesloten plastic tunnel en dit samenvoegen en boven een oliekaars te houden. Morgen wil ik de goede planten die op het monument land staan tijdelijk eruit halen en apart zetten. Zodat eind van de week de bulldozer zijn werk kan doen om het land egaal te maken.
We gaan op 21 maart Poya Day (volle maan dag word hier elke maand gevierd) de nieuwe planten en bomen planten zodat die vast de komende tijd kunnen gaan groeien.
Nou dat was het weer even voor nu,
Assepoester gaat er nog even 1 roken voordat de deur dicht is :-)
Oh ja we hadden van de week weer een slang in Matiwelle, een Polonga, dit schijnt een redelijk dodelijk ras te zijn. Voortaan doe ik maar weer mijn slippers aan s’avonds en ga maar niet meer lopen zonder zaklamp. Tja dit zijn toch zaken waar wij Nederlanders niet echt rekening mee houden.
Met mij gaat alles goed. Voel me net af en toe assepoester. Bij de lokale bevolking slapen zorgt er ook voor dat ze verwachten dat ik me als een SL dame gedraag :-) . Dat houd vooral in dat ik eigenlijk voor het donker binnen moet zijn. Daarnaast is drank uit den boze (doen vrouwen hier niet) en roken eigenlijk ook (doen ze ook niet), maar daar klagen ze alleen maar over. Verder gaat tussen 21.00 en 22.00 uur de buitendeur dicht en word er dus niet meer gerookt. Dit weekend niet naar Hikkaduwa geweest maar volgende week wel weer.
De tijd gaat erg snel. Nu al weer 2 weken hier en nog 3 te gaan. Opschieten dus!! Maar moet zeggen dat ik toch al wat dingen heb kunnen doen gelukkig.
Verder zie ik weer veel veranderingen in de omgeving in vergelijking met vorig jaar. Over het algemeen is er meer bedrijvigheid en kan ik voor steeds meer zaken ook in het dorp terecht. Telwatta heeft inmiddels ook een kopieerapparaat, wat erg handig is voor mijn werk.
Ik zat net even het nieuws te kijken en er was weer een bomaanslag in Colombo. Ik geloof vorige week ook al een. Ik probeer zoveel mogelijk hier in de buurt te blijven, dat is op dit moment toch het meest veilig.
Inmiddels ben ik weer helemaal terug in het dorpse leven. Verder ben ik op dit moment zo ongeveer de enigste buitenlander/witte die hier aan het werk is. Dat is wel erg veranderd sinds de Tsunami. Maar gelukkig trekt het museum toch ook wat meer witte mensen weer richting Telwatta.
Inmiddels zijn er weer nieuwe donaties binnengekomen van mensen die de projecten ondersteunen. Enorm bedankt voor jullie steun!!! Ook al zijn het kleine beetjes ze zorgen er toch voor dat ik wat zaken in gang kan zetten en kan bewerkstelligen.
Mijn hoofdkantoor is vooral bij de tempel bij de Nederlandse monnik Devamitte, zijn leraar Punjasara en zijn leerling Ariadhamma. Ik mag bij hun in de bibliotheek werken en ze helpen me met diverse zaken als ze de tijd hebben. Verder probeer ik Ariyahamma er zoveel mogelijk bij te betrekken. Hij is nog jong, maar ik vind dat hij toch wel een goede kijk heeft op zaken. Daarnaast heb ik inmiddels ook singhaleze fonts (letters) op mijn labtop en kan ik makkelijk teksten schrijven in het engels die hij dan weer vertaald. Verder kan ik gebruik maken van het printertje en kan ik af en toe mijn mail enz. checken en hoef ik niet steeds naar het internet café te gaan. Veder mag ik vaak mee-eten en word ik soms met de lekkerste zaken verwend. Zo heb ik voor het eerst van leven Haai gegeten. Ik wist niet dat dit zo lekker was!!!
Verder werk ik samen met Ruchi en consorten (neemt diverse vrienden steeds mee), Kamani van het museum, Sunny en Sanath (via de monnik, ik werk nu voor het eerst met hem)
Sowieso de gastvrijheid hier in het dorp vind ik nog steeds verbazingwekkend. Ook al klagen ze ook veel over het feit dat ze geen geld hebben en geen werk, maar goed dit is vaak ook aan henzelf te wijten (geld vooral voor de mannen). En natuurlijk word dit vooral tegen mij gezegd, want tja het is altijd het proberen waard om te kijken of Jacky nog iets voor hun kan doen. Maar ik geloof dat de meeste nu wel weten dat ze dan toch op dit moment bij Jacky aan het verkeerde adres zijn. Maar goed zij denken natuurlijk ook: Niet geschoten is altijd mis :-)
Museum
Aan het museum heb ik een klein beetje gewerkt de afgelopen week. Meeste tijd is toch aan het monument besteed.
Ik heb wat mensen kunnen observeren die het museum bezoeken. Is interessant om te zien voor mij. Veel singhalezen die op trip zijn komen vaak met de hele familie langs. Zo zie je dat het museum voor alle generaties interessant is. Wat me vooral elke keer weer verbaast is de aandacht en tij die de lokale bevolking aan het bekijken besteden.
Ik heb Rob en Lia leren kennen. Zij hebben mij gevonden via het kranten artikel van voor mijn vertrek. Twee Nederlanders uit soest die ook na de Tsunami hier in de omgeving hebben gewerkt. Zij hadden ook een echtpaar meegenomen die hier waren tijdens de Tsunami en die het dus zelf hebben meegemaakt. Rob wil kijken of hij in Nederland nog iets voor de projecten kan betekenen via zijn werk.
Los van het feit dat het museum de lokale bevolking help bij het verwerken van alle ervaringen, zo heb ik ook gemerkt dat het voor veel buitenlandse mensen, die de Tsunami en de gevolgen hebben meegemaakt hen ook helpt bij de verwerking ervan. Dikwijls word er toch een traan gelaten in het museum door diverse bezoekers, lokaal en internationaal.
Verder heb ik wat nieuw fotomateriaal gehad van Clare Allen. Een engelse fotografe die hier ook tijdens de Tsunami was en veel foto's heeft gemaakt. Zij doet u ook nog allerlei verschillende hulpverleningsprojecten hier in Sri Lanka. Ik heb haar van de week gezien en gesproken en ze gaat kijken hoe ze het project eventueel verder kan ondersteunen. Ze wil kijken wat ze via haar connecties in Engeland kan betekenen. Eventueel wat extra publiciteit en eventueel mij helpen bij zoeken naar extra beeldmateriaal. Van de week was er een man in het museum die op een van haar foto's stond. Hij heeft wel een half uur daar rondgedwaald. Weinig gezegd maar zijn gezicht sprak boekdelen en je kon zien dat er van alles door zijn hoofd ging.
Monument
De afgelopen week heeft vooral in het teken gestaan van het voorbereiden van de presentaties. Eerst een aantal posters gemaakt en flyers om in de omgeving te verspreiden. Vervolgens hebben we alle schetsen en plattegronden van het monument op A2 formaat gemaakt zodat we ze tijdens de presentatie kunnen laten zien. Daarnaast zijn er lijsten gemaakt die door de mensen kunnen worden ingevuld en waar de relevante gegevens kunnen worden geschreven.
De kop is er af. We hebben afgelopen zaterdag de eerste meeting gehad in Telwatta m.b.t. het monument. Er waren ongeveer 40 man/vrouw Voor een eerste aanzet was dit niet slecht. Van deze mensen waren er ongeveer 32 personen overleden. Ze wilden allemaal graag dat hun familieleden worden herdacht in het monument. Daarnaast zijn er een aantal mensen die graag in de monument werkgroep willen. Mensen kunnen ook invullen of ze behoefte hebben aan extra trauma hulp. De Nederlandse monnik wil proberen traumawerkers hierheen te krijgen die dan weer lokale mensen kunnen trainen.
Verder vinden ze het een goed project. Na het bekijken van de lijsten waren er een aantal opvallende zaken. De meeste mensen zijn nooit gevonden en dus eigenlijk nog vermist. Daarnaast is van veel ook geen geboorte datum bekend.
Tijdens de vergadering en in een brief daarvoor kwamen er ook een aantal andere zaken naar voren over zaken waar mensen nog mee zitten, zoals bijvoorbeeld huizen. Sommige mensen hebben 4 huizen en andere hebben niks. Hebben duidelijk gemaakt dat dit in een andere bijeenkomst kan worden besproken.
Komend weekend hebben we nog twee vergaderingen in de nieuwe Tsunami woonwijken: Galagodawatta en Amphegama. Vooral die twee omdat er veel mensen uit deze dorpen daar heen zijn verhuist.
Vandaag naar de A.G.A. (Assistent Gouverment Agent) - een soort hoofd van de gemeente - om te proberen de lijsten te bemachtigen van de overleden mensen. Ik ben hier inmiddels al een hele tijd mee bezig, maar het lijkt nu te gaan lukken. Met een beetje geluk hebben we ze woensdag. Maar ik durf pas te gaan juichen als ik ze zie. In ieder geval was de assistent van e A.G.A. erg te spreken over het project. Omdat veel mensen volgens hem nog mentaal last hebben van de Tsunami, maar ook dat er op dit gebied helemaal door niemand iets aan word gedaan. Hij vond het daarom erg belangrijk dat het monument er komt, omdat dit de mensen kan helpen hierbij. Hij heeft ons beloofd zijn uiterste best te doen om te zorgen dat de lijsten er woensdag zijn. Voor mij was het goed om dit verhaal te horen van iemand die bij de lokale overheid werkt. Daarnaast vond hij het project ook goed omdat het de mensen van de verschillende kaste en dorpen zal verbinden.
Ik heb vandaag planten plastic zakjes gemaakt met behulp vaan een ijzerzaag, aan twee zijden gesloten plastic tunnel en dit samenvoegen en boven een oliekaars te houden. Morgen wil ik de goede planten die op het monument land staan tijdelijk eruit halen en apart zetten. Zodat eind van de week de bulldozer zijn werk kan doen om het land egaal te maken.
We gaan op 21 maart Poya Day (volle maan dag word hier elke maand gevierd) de nieuwe planten en bomen planten zodat die vast de komende tijd kunnen gaan groeien.
Nou dat was het weer even voor nu,
Assepoester gaat er nog even 1 roken voordat de deur dicht is :-)
Oh ja we hadden van de week weer een slang in Matiwelle, een Polonga, dit schijnt een redelijk dodelijk ras te zijn. Voortaan doe ik maar weer mijn slippers aan s’avonds en ga maar niet meer lopen zonder zaklamp. Tja dit zijn toch zaken waar wij Nederlanders niet echt rekening mee houden.
woensdag 5 maart 2008
Terug in Telwatta
Update Sri Lanka
Allereerst
Ik heb een goede reis gehad en ik ben inmiddels weer een beetje geacclimatiseerd. Had mazzel met de vlucht heen, zonder geboekt toch per ongeluk comfort class en was niet heel erg druk in vliegtuig dus 3 stoelen ter beschikking. Moet zeggen dat het dan goed te doen is. Hadden nog een korte stop in Muscat (OMAN) waar ik even kon bij paffen, aangezien in heel schiphol het niet meer mogelijk is om te roken, als je door de douane hebben. Gelukkig had Jenny me getipt en kon ik van te voren nog wat voorpaffen. Ik weet het is een slechte gewoonte, maar goed…..
Op dit moment slaap ik door de week bij de lokale bevolking bij Asoka en haar zoontje Sanesh van 4. Haar man is vorig jaar omgekomen tijdens een navy gevecht met de LTTE en dit was de zoon en broer van de familie die het museum runt. In de weekend huur ik in een goedkope kamer bij kennissen in Hikkaduwa.
Kenmerken: harde strooien matras (waar prinses op de erwt nog wel even voor moest omschakelen. Inmiddels ben ik redelijk gewend), wel gelukkig een muskieten net, honden geblaf s'nachts om je te herinneren dat je reeds in slaap was gevallen, staande toilet met kraantje water met deur, wasplaats zonder deur en douche kop ziet er niet naar uit dat hij gebuikt word. Douchen doe ik dus met jurk aan, ze willen graag dat ik voor 10 uur binnen ben, want qua veiligheid word de deur daarna niet meer open gedaan, na 6 uur niet meer buiten wandelen en alleen reizen met bekende tuk tuk driver (driewieler brommer). Het lijkt allemaal vrij spartaans en dat is het misschien ook wel een beetje maar geeft me wel een goed idee hoe de vrouwen hier leven. Verder is het leuk om in een gezin te verblijven en een aangename afwisseling t.o.v. het slapen in een toeristen plaats. Wel is het zo dat je voornamelijk met singhalezen leeft en dus niet heel goed kan communiceren. Vandaar dat ik heb besloten at ik 4/5 dagen hier iets in het binnenland verblijf en 2/3 nachten in het toeristen dorp om ook af en toe er even uit te zijn en wat meer contact te hebben met de buitenlanders hier.
Verder zijn prullenbakken, handdoeken (keuken) sporadisch te vinden hier. En loop ik vaak met zaken een tijdje rond totdat ik een geschikte wegwerpplek heb gevonden. Het meeste word buiten ergens op een hoop of in een gat gegooid.
Maar je blijft toch nog steeds een soort bezienswaardigheid, vooral als je weer op nieuwe plekken komt. En verder hoor je dat ze over je praten want je verstaat Jacky maar de rest van de zin niet. De meeste lokale mensen die ik ken en die mij nu weer zien hebben een aantal opmerkingen die steeds weer terug komen en waar ik erg om moet lachen. Verder zijn de volgende opmerkingen het meest van toepassing: Jacky is Sudu (betekent wit), Jacky fat, Jacky smoking not good (vrouwen roken en drinken hier niet), Lange haar is wel ok (vrouwen hebben hier bijna allemaal lang haar) en verder ben ik inmiddels te oud om een huwelijk voor te regelen :-)
Verder ben ik maandag langzaam aan weer begonnen. Op dit moment werk ik een deel van de tijd in het museum en een deel van de tijd voor het monument. Wat vooral weer op de proef word gesteld is geduld….en geduld…en geduld…
Qua muggen gaat het redelijk tot nog toe wel 1 zware nacht gehad, maar verder ok. En tja ik blijft een toetje voor hen dus ik probeer het een beetje over te geven.
Museum
Het was grappig om in het museum te komen en te zien dat er veel dingen waren veranderd. Dit vind ik alleen maar een goed teken aangezien het mij laat zien dat Kamani bezig is om het museum verder te ontwikkelen als ook aanpassingen te maken die zij denk dat ten goede komen voor het museum.
In het permanente deel van het museum is een houten muur vervangen door een stenen muur, i.v.m. met de veiligheid van de winkel ernaast waar al een aantal keren een inbraak is geweest. Ook hebben ze inmiddels een vriezer in de winkel die ze ook willen beschermen.
Op dit moment zijn we bezig om het expositie materiaal te herschikken naar aanleidingen van de ervaringen van het afgelopen jaar. Kamani heeft daar goede ideeën over en samen geven we dit dan vorm.
De spijkers waar de foto's mee hangen zijn inmiddels totaal verroest en al bijna vervaagd. De bleutack waar de foto's mee hangen in het permanente deel verliest zijn plakkerigheid en moet reeds weer vervangen worden. Teksten die Kamani aan de expositie heeft toegevoegd en met stift zijn geschreven en waarvan de tekst alweer redelijk vervaagd is. Verder houden de gelamineerde foto's het goed behalve dat ze erg stoffig en vies worden, door het zeevocht dat hier continu aanwezig is. Verder zijn zaken die geprint zijn vanuit de computer ook flink aan het vervagen. Al met al zijn dit soort zaken wel een aandachtspunt en is het zoeken naar oplossingen hiervoor die wat langer. Hoe maak zorg je dat je expositiemateriaal ook op de langere termijn behouden en goed blijft.
Voor mij was het fijn om het gastenboek te lezen en geeft mij een goede indruk van de mensen die het museum bezoeken en wat ze er van vinden.
Belangrijk punt wat naar voren is gekomen is het vervangen van de tijdelijke museum gebouwen van hout door permanente gebouwen. Dit heeft vooral te maken met het feit dat het plastic wat we aan de buitenkant hebben gemaakt al weer is vergaan en het hout niet goed genoeg is om de regen tegen te houden gedurende het regenseizoen. Een globale begroting is ongeveer ergens tussen de 60.000/100.000 rps dat is ongeveer tussen de € 4.000 en de € 6.500.
We zijn er achtergekomen dat de donaties van de lokale bevolking een stuk lager zijn dan van de toeristen, dus we willen nu een flyer gaan maken die kan worden verspreid over de hotels, gidsen, tuk tuk drivers en anderen, om zo meer toeristen te trekken naar het museum. Er komen wel donaties binnen, maar dit is nog niet kostendekkend. Wil van de week even uitzoeken wat het kost om de flyer te maken en te zien of dat binnen het budget valt van deze keer. Het budget is dit maal erg minimaal aangezien de subsidie aanvraag van het Hivos deze keer niet werd gehonoreerd. Een beetje ingewikkeld om hier uit te leggen. Maar voor het monument kan ik wel weer een nieuwe aanvraag doen als ik terug ben in Nederland.
Monument
We hebben het stuk la opgemeten waar het monument gaat komen. Het stuk land is ongeveer een kleine 30x30 meter (900 m2) en groot genoeg om het monument te plaatsen.
Verder proberen we nog steeds de namenlijsten te bemachtigen van de mensen die in deze omgeving zijn omgekomen tijdens de Tsunami. Maar vooralsnog wil dit niet echt lukken. Hier ben ik al ongeveer een jaar mee bezig, en is vooral lastig omdat alle kleine dorpjes soort dorpshoofden hebben die maar af en toe aanwezig zijn en die je dan vervolgens weer doorsturen naar iemand anders. Ik ben benieuwd of het dit keer nog gaat lukken.
Verder op dit moment vooral de schetsen aan het aanpassen aan het stuk land dat beschikbaar word gesteld en er technische tekeningen van te maken zodat we er een aantal begrotingen van kunnen maken. Verder zijn we aan het uitzoeken hoe we de mensen tijdens het traject zoveel mogelijk kunnen betrekken bij het project. Aantal voorbeelden hiervan zijn: een comité te vormen met een aantal afgevaardigden, vakmannen uit de doelgroep inzetten voor het maken van het monument (wel tegen betaling natuurlijk), mensen ieder een tegel naar keuze laten geven die we in het monument metselen als ook stukjes restanten keramiek die we in de bankjes kunnen verwerken. Verder willen we graag in het project meenemen dat de mensen hulp en assistentie krijgen bij het maken van hun deel voor hun familielid/leden in het monument. Dit bestaat uit een stuk van 16x24 cm dat ze kunnen gebruiken voor het plaatsen van een foto, de naam en de geboorte datum en eventueel een stuk tekst als ze willen.
We zijn er inmiddels voor een groot deel uit welke bomen en planten we willen plaatsen op het terrein. Een aantal bomen/ struiken hebben bloemen die de mensen hier gebruiken om te offeren.
8/15 en 16 maart hebben we 3 bijeenkomsten georganiseerd en een presentatie geven om de lokale bevolking (en dan met name de familieleden van de overledenen) in te lichten over het project. De flyers en posters voor de bijeenkomsten zijn gekopieerd en worden nu verspreid. Eerst zouden we de presentatie doen met de beamer maar gezien het tijdstip 16 uur en de locaties (soms half buiten) hebben we toch besloten om het dan maar met grote presentatie schetsen te doen die we dan aan de muur kunnen hangen. Het eerste deel van de presentatie zal gaan over het uitleggen project en de schetsen aan hun gaan uitleggen. Het 2e deel zullen we met hun spreken over wat ze van het project vinden, of ze er behoefte aan hebben, wat hun wensen zijn en wat hun behoeftes zijn.
Gisteren hadden we nog een gesprek met een aantal medewerkers van Sewalanka die projecten die in Galagodawatta. Dit is een van de nieuwbouwwijken voor de mensen die hun huizen zijn kwijtgeraakt met de Tsunami. Zei zijn enthousiast over het project en kunnen misschien iets voor de projecten betekenen qua ondersteuning.
Ik ben best een beetje zenuwachtig voor de presentatie, maar ik zal jullie laten weten hoe het gegaan is.
Nou dit was het weer even voor nu, ik ga hier nu weer even aan de slag met de voorbereidingen voor de presentatie.
Lieve groetjes uit klammig Telwatta,
Jacky
Allereerst
Ik heb een goede reis gehad en ik ben inmiddels weer een beetje geacclimatiseerd. Had mazzel met de vlucht heen, zonder geboekt toch per ongeluk comfort class en was niet heel erg druk in vliegtuig dus 3 stoelen ter beschikking. Moet zeggen dat het dan goed te doen is. Hadden nog een korte stop in Muscat (OMAN) waar ik even kon bij paffen, aangezien in heel schiphol het niet meer mogelijk is om te roken, als je door de douane hebben. Gelukkig had Jenny me getipt en kon ik van te voren nog wat voorpaffen. Ik weet het is een slechte gewoonte, maar goed…..
Op dit moment slaap ik door de week bij de lokale bevolking bij Asoka en haar zoontje Sanesh van 4. Haar man is vorig jaar omgekomen tijdens een navy gevecht met de LTTE en dit was de zoon en broer van de familie die het museum runt. In de weekend huur ik in een goedkope kamer bij kennissen in Hikkaduwa.
Kenmerken: harde strooien matras (waar prinses op de erwt nog wel even voor moest omschakelen. Inmiddels ben ik redelijk gewend), wel gelukkig een muskieten net, honden geblaf s'nachts om je te herinneren dat je reeds in slaap was gevallen, staande toilet met kraantje water met deur, wasplaats zonder deur en douche kop ziet er niet naar uit dat hij gebuikt word. Douchen doe ik dus met jurk aan, ze willen graag dat ik voor 10 uur binnen ben, want qua veiligheid word de deur daarna niet meer open gedaan, na 6 uur niet meer buiten wandelen en alleen reizen met bekende tuk tuk driver (driewieler brommer). Het lijkt allemaal vrij spartaans en dat is het misschien ook wel een beetje maar geeft me wel een goed idee hoe de vrouwen hier leven. Verder is het leuk om in een gezin te verblijven en een aangename afwisseling t.o.v. het slapen in een toeristen plaats. Wel is het zo dat je voornamelijk met singhalezen leeft en dus niet heel goed kan communiceren. Vandaar dat ik heb besloten at ik 4/5 dagen hier iets in het binnenland verblijf en 2/3 nachten in het toeristen dorp om ook af en toe er even uit te zijn en wat meer contact te hebben met de buitenlanders hier.
Verder zijn prullenbakken, handdoeken (keuken) sporadisch te vinden hier. En loop ik vaak met zaken een tijdje rond totdat ik een geschikte wegwerpplek heb gevonden. Het meeste word buiten ergens op een hoop of in een gat gegooid.
Maar je blijft toch nog steeds een soort bezienswaardigheid, vooral als je weer op nieuwe plekken komt. En verder hoor je dat ze over je praten want je verstaat Jacky maar de rest van de zin niet. De meeste lokale mensen die ik ken en die mij nu weer zien hebben een aantal opmerkingen die steeds weer terug komen en waar ik erg om moet lachen. Verder zijn de volgende opmerkingen het meest van toepassing: Jacky is Sudu (betekent wit), Jacky fat, Jacky smoking not good (vrouwen roken en drinken hier niet), Lange haar is wel ok (vrouwen hebben hier bijna allemaal lang haar) en verder ben ik inmiddels te oud om een huwelijk voor te regelen :-)
Verder ben ik maandag langzaam aan weer begonnen. Op dit moment werk ik een deel van de tijd in het museum en een deel van de tijd voor het monument. Wat vooral weer op de proef word gesteld is geduld….en geduld…en geduld…
Qua muggen gaat het redelijk tot nog toe wel 1 zware nacht gehad, maar verder ok. En tja ik blijft een toetje voor hen dus ik probeer het een beetje over te geven.
Museum
Het was grappig om in het museum te komen en te zien dat er veel dingen waren veranderd. Dit vind ik alleen maar een goed teken aangezien het mij laat zien dat Kamani bezig is om het museum verder te ontwikkelen als ook aanpassingen te maken die zij denk dat ten goede komen voor het museum.
In het permanente deel van het museum is een houten muur vervangen door een stenen muur, i.v.m. met de veiligheid van de winkel ernaast waar al een aantal keren een inbraak is geweest. Ook hebben ze inmiddels een vriezer in de winkel die ze ook willen beschermen.
Op dit moment zijn we bezig om het expositie materiaal te herschikken naar aanleidingen van de ervaringen van het afgelopen jaar. Kamani heeft daar goede ideeën over en samen geven we dit dan vorm.
De spijkers waar de foto's mee hangen zijn inmiddels totaal verroest en al bijna vervaagd. De bleutack waar de foto's mee hangen in het permanente deel verliest zijn plakkerigheid en moet reeds weer vervangen worden. Teksten die Kamani aan de expositie heeft toegevoegd en met stift zijn geschreven en waarvan de tekst alweer redelijk vervaagd is. Verder houden de gelamineerde foto's het goed behalve dat ze erg stoffig en vies worden, door het zeevocht dat hier continu aanwezig is. Verder zijn zaken die geprint zijn vanuit de computer ook flink aan het vervagen. Al met al zijn dit soort zaken wel een aandachtspunt en is het zoeken naar oplossingen hiervoor die wat langer. Hoe maak zorg je dat je expositiemateriaal ook op de langere termijn behouden en goed blijft.
Voor mij was het fijn om het gastenboek te lezen en geeft mij een goede indruk van de mensen die het museum bezoeken en wat ze er van vinden.
Belangrijk punt wat naar voren is gekomen is het vervangen van de tijdelijke museum gebouwen van hout door permanente gebouwen. Dit heeft vooral te maken met het feit dat het plastic wat we aan de buitenkant hebben gemaakt al weer is vergaan en het hout niet goed genoeg is om de regen tegen te houden gedurende het regenseizoen. Een globale begroting is ongeveer ergens tussen de 60.000/100.000 rps dat is ongeveer tussen de € 4.000 en de € 6.500.
We zijn er achtergekomen dat de donaties van de lokale bevolking een stuk lager zijn dan van de toeristen, dus we willen nu een flyer gaan maken die kan worden verspreid over de hotels, gidsen, tuk tuk drivers en anderen, om zo meer toeristen te trekken naar het museum. Er komen wel donaties binnen, maar dit is nog niet kostendekkend. Wil van de week even uitzoeken wat het kost om de flyer te maken en te zien of dat binnen het budget valt van deze keer. Het budget is dit maal erg minimaal aangezien de subsidie aanvraag van het Hivos deze keer niet werd gehonoreerd. Een beetje ingewikkeld om hier uit te leggen. Maar voor het monument kan ik wel weer een nieuwe aanvraag doen als ik terug ben in Nederland.
Monument
We hebben het stuk la opgemeten waar het monument gaat komen. Het stuk land is ongeveer een kleine 30x30 meter (900 m2) en groot genoeg om het monument te plaatsen.
Verder proberen we nog steeds de namenlijsten te bemachtigen van de mensen die in deze omgeving zijn omgekomen tijdens de Tsunami. Maar vooralsnog wil dit niet echt lukken. Hier ben ik al ongeveer een jaar mee bezig, en is vooral lastig omdat alle kleine dorpjes soort dorpshoofden hebben die maar af en toe aanwezig zijn en die je dan vervolgens weer doorsturen naar iemand anders. Ik ben benieuwd of het dit keer nog gaat lukken.
Verder op dit moment vooral de schetsen aan het aanpassen aan het stuk land dat beschikbaar word gesteld en er technische tekeningen van te maken zodat we er een aantal begrotingen van kunnen maken. Verder zijn we aan het uitzoeken hoe we de mensen tijdens het traject zoveel mogelijk kunnen betrekken bij het project. Aantal voorbeelden hiervan zijn: een comité te vormen met een aantal afgevaardigden, vakmannen uit de doelgroep inzetten voor het maken van het monument (wel tegen betaling natuurlijk), mensen ieder een tegel naar keuze laten geven die we in het monument metselen als ook stukjes restanten keramiek die we in de bankjes kunnen verwerken. Verder willen we graag in het project meenemen dat de mensen hulp en assistentie krijgen bij het maken van hun deel voor hun familielid/leden in het monument. Dit bestaat uit een stuk van 16x24 cm dat ze kunnen gebruiken voor het plaatsen van een foto, de naam en de geboorte datum en eventueel een stuk tekst als ze willen.
We zijn er inmiddels voor een groot deel uit welke bomen en planten we willen plaatsen op het terrein. Een aantal bomen/ struiken hebben bloemen die de mensen hier gebruiken om te offeren.
8/15 en 16 maart hebben we 3 bijeenkomsten georganiseerd en een presentatie geven om de lokale bevolking (en dan met name de familieleden van de overledenen) in te lichten over het project. De flyers en posters voor de bijeenkomsten zijn gekopieerd en worden nu verspreid. Eerst zouden we de presentatie doen met de beamer maar gezien het tijdstip 16 uur en de locaties (soms half buiten) hebben we toch besloten om het dan maar met grote presentatie schetsen te doen die we dan aan de muur kunnen hangen. Het eerste deel van de presentatie zal gaan over het uitleggen project en de schetsen aan hun gaan uitleggen. Het 2e deel zullen we met hun spreken over wat ze van het project vinden, of ze er behoefte aan hebben, wat hun wensen zijn en wat hun behoeftes zijn.
Gisteren hadden we nog een gesprek met een aantal medewerkers van Sewalanka die projecten die in Galagodawatta. Dit is een van de nieuwbouwwijken voor de mensen die hun huizen zijn kwijtgeraakt met de Tsunami. Zei zijn enthousiast over het project en kunnen misschien iets voor de projecten betekenen qua ondersteuning.
Ik ben best een beetje zenuwachtig voor de presentatie, maar ik zal jullie laten weten hoe het gegaan is.
Nou dit was het weer even voor nu, ik ga hier nu weer even aan de slag met de voorbereidingen voor de presentatie.
Lieve groetjes uit klammig Telwatta,
Jacky
vrijdag 22 februari 2008
bijna weg
Nog een paar uurtjes en dan ga ik vliegen. Nu nog even druk, druk, druk enzo met alle voorbereidingen.
Gisteren mooi artikel gehad in de gooi en eemlander :-) !!!
zie link voor de website versie: http://www.gooieneemlander.nl/nieuws/regionaal/article3155416.ece?secId=654
of klik op de afbeelding hieronder voor een grotere versie.
Verder ben ik heel erg blij met alle lieve reacties die ik heb ontvangen van veel mensen op de mailing die ik van de week eruit heb gestuurd. Dit steunt ernorm!!
Subsidie van hivos ging dit jaar niet door maar gelukkig zijn er mensen die ook wat donaties hebben gedaan of nog gaan doen. In ieder geval ga ik er heen en roei ik gewoon met de riemen die ik heb.
Ik hou jullie op de hoogte.
Tot snel,
groetjes zenuwachtige jacky
Gisteren mooi artikel gehad in de gooi en eemlander :-) !!!
zie link voor de website versie: http://www.gooieneemlander.nl/nieuws/regionaal/article3155416.ece?secId=654
of klik op de afbeelding hieronder voor een grotere versie.
Verder ben ik heel erg blij met alle lieve reacties die ik heb ontvangen van veel mensen op de mailing die ik van de week eruit heb gestuurd. Dit steunt ernorm!!
Subsidie van hivos ging dit jaar niet door maar gelukkig zijn er mensen die ook wat donaties hebben gedaan of nog gaan doen. In ieder geval ga ik er heen en roei ik gewoon met de riemen die ik heb.
Ik hou jullie op de hoogte.
Tot snel,
groetjes zenuwachtige jacky
zaterdag 26 januari 2008
UPDATE Januari 2008
Bij deze een update van de stand van zaken:
Sinds ik terug ben heb ik gemiddeld om de 2/3 weken contact met de mensen daar en zo blijf ik op de hoogte van alles.
Naar aanleiding van de reacties van het gastenboek merken we dat de bezoekers zeer te spreken zijn over het museum, als ook dat het hun erg raakt en dat ze hopen dat het in de toekomst zal blijven bestaan en verder kan worden ontwikkeld.
Tot nu toe is gebleken dat het museum wordt bezocht door 75% mensen uit Sri Lanka en 25% door buitenlandersVan de 75% mensen uit Sri Lanka komt 20% uit de nabije omgeving en 80% uit andere delen van het land. Vanaf de opening van het museum tot half september vorig jaar zijn er ongeveer 800 bezoekers in totaal geweest.
Verder doen veel mensen een donatie in de donatiebox van het museum. Zoals begrijpelijk kunnen de buitenlandse toeristen meer roepies missen om in de donatiebox te doen als de locale bevolking. Het is dus ook belangrijk om deze doelgroep naar het museum te trekken voor het voortbestaan van het museum.
De afgelopen tijd heb ik weer meer beeldmateriaal voor het museum kunnen verzamelen en dit is voor een deel al aan het museum toegevoegd. Verder heeft Kamani, de beheerster van het museum, teksten aan de expositie toegevoegd in het engels als ook in het singhalees. Daarnaast zijn er van een foto en een tekening ansichtkaarten gemaakt die in het museum kunnen worden verkocht, om extra inkomsten te verwerven.
Van 22 februari - 30 maart zal ik weer naar Sri Lanka vertrekken om daar 5 weken verder te werken aan de projecten.
Inmiddels ben ik druk bezig met de voorbereidingen voor mijn aankomende werkperiode in het dorp Telwatta. Omdat ik maar weinig tijd heb deze keer (5 weken) wil ik een goede planning zodat ik daar meteen aan de slag kan. Het idee is om ongeveer 35 % van mijn tijd te besteden aan het museumproject en 65% van mijn tijd te besteden aan het monument project.
De komende weken zal ik dan ook geregeld hier weer mijn verhalen en updates plaatsen om jullie op de hoogte te houden van de voortgang van de projecten.
Andere zaken m.b.t. tot de projecten
- Ik ben met mijn PR winkelkarretje geweest op de KPA Wilde ganzen dag november 2007. Op deze dag heb ik ook een aantal interessante workshops gevolgd. N.a.v. 1 van de workshops heb ik van de week een aanvullende cursus fondsenwerving die gratis word aangeboden.
- Ik sta inmiddels met de projecten vermeld op mambapoint TV ( http://artsuitcase.mambapoint.tv/ ) Ik heb via hun ook een dag cursus gehad met tips over hoe je je project kan filmen.
- Daarnaast steunt 1WE het project nog steeds, zei het op dit moment nog niet financieel, omdat zij zelf nog aan het opstarten zijn.
( http://www.eenwereldidee.nl/web/show/id=47439/langid=43 )
- Ik heb inhoudelijk en financieel verslag ingeleverd bij het Hivos, i.v.m. de toegekende subsidie. Inmiddels heb ik voor de komende werkperiode weer subsidie bij hen aangevraagd. Even afwachten of deze zal worden toegekend.
Dit was het even voor nu,
Tot snel,
Groetjes Jacqueline
Sinds ik terug ben heb ik gemiddeld om de 2/3 weken contact met de mensen daar en zo blijf ik op de hoogte van alles.
Naar aanleiding van de reacties van het gastenboek merken we dat de bezoekers zeer te spreken zijn over het museum, als ook dat het hun erg raakt en dat ze hopen dat het in de toekomst zal blijven bestaan en verder kan worden ontwikkeld.
Tot nu toe is gebleken dat het museum wordt bezocht door 75% mensen uit Sri Lanka en 25% door buitenlandersVan de 75% mensen uit Sri Lanka komt 20% uit de nabije omgeving en 80% uit andere delen van het land. Vanaf de opening van het museum tot half september vorig jaar zijn er ongeveer 800 bezoekers in totaal geweest.
Verder doen veel mensen een donatie in de donatiebox van het museum. Zoals begrijpelijk kunnen de buitenlandse toeristen meer roepies missen om in de donatiebox te doen als de locale bevolking. Het is dus ook belangrijk om deze doelgroep naar het museum te trekken voor het voortbestaan van het museum.
De afgelopen tijd heb ik weer meer beeldmateriaal voor het museum kunnen verzamelen en dit is voor een deel al aan het museum toegevoegd. Verder heeft Kamani, de beheerster van het museum, teksten aan de expositie toegevoegd in het engels als ook in het singhalees. Daarnaast zijn er van een foto en een tekening ansichtkaarten gemaakt die in het museum kunnen worden verkocht, om extra inkomsten te verwerven.
Van 22 februari - 30 maart zal ik weer naar Sri Lanka vertrekken om daar 5 weken verder te werken aan de projecten.
Inmiddels ben ik druk bezig met de voorbereidingen voor mijn aankomende werkperiode in het dorp Telwatta. Omdat ik maar weinig tijd heb deze keer (5 weken) wil ik een goede planning zodat ik daar meteen aan de slag kan. Het idee is om ongeveer 35 % van mijn tijd te besteden aan het museumproject en 65% van mijn tijd te besteden aan het monument project.
De komende weken zal ik dan ook geregeld hier weer mijn verhalen en updates plaatsen om jullie op de hoogte te houden van de voortgang van de projecten.
Andere zaken m.b.t. tot de projecten
- Ik ben met mijn PR winkelkarretje geweest op de KPA Wilde ganzen dag november 2007. Op deze dag heb ik ook een aantal interessante workshops gevolgd. N.a.v. 1 van de workshops heb ik van de week een aanvullende cursus fondsenwerving die gratis word aangeboden.
- Ik sta inmiddels met de projecten vermeld op mambapoint TV ( http://artsuitcase.mambapoint.tv/ ) Ik heb via hun ook een dag cursus gehad met tips over hoe je je project kan filmen.
- Daarnaast steunt 1WE het project nog steeds, zei het op dit moment nog niet financieel, omdat zij zelf nog aan het opstarten zijn.
( http://www.eenwereldidee.nl/web/show/id=47439/langid=43 )
- Ik heb inhoudelijk en financieel verslag ingeleverd bij het Hivos, i.v.m. de toegekende subsidie. Inmiddels heb ik voor de komende werkperiode weer subsidie bij hen aangevraagd. Even afwachten of deze zal worden toegekend.
Dit was het even voor nu,
Tot snel,
Groetjes Jacqueline
