Wat barricades op de weg

Update vrijdag 21 maart 2008

Tja niet alles kon alleen maar goed gaan, het is en blijft werken in Sri Lanka, waar alles toch even anders is als bij ons thuis. Problemen worden altijd achteraf zichtbaar …en daardoor ben je dingen vaak overnieuw of anders aan het doen dan gepland. Dat maakte het werken de afgelopen week erg lastig, vooral omdat hierdoor mijn spaarzame tijd word opgesmikkeld.

Museum
Ik heb een kleine touringcar gesignaleerd van Nederlandse reisorganisatie. Dit was goed om te zien. De reisleidster was al 2 keer eerder naar het museum geweest. Je hoort vaker dat mensen die met andere op tour zijn, vervolgens weer met andere groepen mensen weer terug komen naar het museum. Dit vind ik een goed teken en wijst erop dat het museum interessant genoeg is om te bezoeken, naast de andere zaken die de toeristen bezichtigen. Ik wil als ik weer in Nederland ben ook zeker wat meer reisorganisaties gaan aanspreken met de vraag of je het fotomuseum in hun programma op willen nemen.

Inmiddels is er een flyer gemaakt voor het museum en deze is nu zo goed als af. De flyer is vooral bedoeld als extra publiciteit en om zo meer bezoekers naar het museum te trekken. We hebben voor het drukken van de flyers nog een aanvullende donatie van Clare's foundation gekregen. Daarnaast zullen we een aantal posters laten drukken die dan op de prikborden/infomappen kunnen liggen om de toeristen te informeren over het museum. Morgen worden deze in de officiële layout gemaakt en hopelijk kunnen ze van de week nog worden gedrukt zodat ik een aantal exemplaren mee kan nemen naar Nederland.

We hebben wat Plywood gekocht voor aan de nieuwe permanente muur in het museum. Doordat deze een stuk naar voren was verplaatst en niet meer van hout is maar van steen, hebben we problemen met de wind waaien die door de voordeur naar binnenkomt en de foto's eraf doen waaien. Doordat we hout aan de muur bevestigen kunnen we ze vast maken met punaises i.p.v Blue Tack en blijven ze beter zitten.

Verder hebben we weer nieuw plastic aangeschaft voor de tijdelijke houten buitenmuren van het museum, aangezien het plastic van vorig jaar grotendeels is vergaan. Dit is dan weer even een tijdelijke oplossing, tot dat we het museum helemaal van steen en permanent hebben gebouwd. Ook nog wat extra witte verf aangeschaft om de muren weer even bij te werken.

Verder helaas niet zo heel veel in het museum kunnen doen. Hopelijk heb ik komende week nog wel even wat meer tijd om hieraan te besteden. Vooral de reorganisatie van de foto's is nog een belangrijk punt waar aandacht aan moet worden besteed!!

Monument
We hebben inmiddels nog 2 andere meetings gehad en die waren ook goed verlopen. Ietsje minder mensen dan bij de 1ste meeting maar de mensen waren wederom positief over het project en willen graag ook dat hun familieleden herdacht worden. Er zijn weer nieuwe lijsten ingevuld en je merkt toch wel dat het leeft onder de mensen. Nog steeds worden er nieuwe lijsten ingevuld door onze nieuwe commitee members uit de diverse dorpen en komen mensen spontaan naar ons toe om lijsten in te laten vullen. Het blijkt overigens, dat lijsten invullen nog voor veel mensen vrij lastig is en vaak ontbreken er nog wel wat antwoorden…. Tja. In ieder geval is het met de lijsten nog iets wat de komende tijd door zal gaan , ook als ik er niet meer ben. Dit is erg belangrijk en het zal nog wel zeker een hele tijd duren voordat iedereen gevonden is.

Inmiddels heb ik wel de lijsten van de overledenen van de AGA office kunnen bemachtigen. Bij deze lijsten moet je voorstellen: 1 schrift waarin de namen staan van de 1045 doden uit het Hikkaduwa district (van Ambalangoda bridge tot Gintota bridge). Kopieer apparaat hebben ze daar nog niet en meenemen mocht ook niet dus er zat niks anders op dan van elke pagina een foto te maken. Niet echt praktisch maar wel de enige mogelijkheid. Inmiddels zijn de personen uit de relevante dorpen geselecteerd en in de computer ingevoerd.

Nu kunnen we de lijsten van de AGA en de lijsten die de mensen zelf invullen met elkaar vergelijken en hebben we meteen (nou ja, na wat puzzelen) overzicht welke familieleden nog benadert moeten worden. Het is een erg belangrijk onderdeel van het werk de familieleden benaderen, maar het is ook het lastigste onderdeel en vraagt enorm veel tijd en inzet. Inmiddels zijn 75 personen reeds aangemeld om te worden herdacht in het monument (en er zijn 43 lijsten ingevuld). Dit lijkt weinig maar is best veel, aangezien het lastig is om de familieleden te vinden aangezien iedereen naar andere plaatsen is verhuist.

Basis idee is op dit moment zo dat het stuk land bewerkt is en schoongemaakt, dat er al een aantal planten zijn geplant zodat deze vast de komende tijd kunnen gaan groeien. Ik wil een eerste aanzet maken waar de maat van het ontwerp al zichtbaar word en zodat het stuk land er de komende tijd mooi bij ligt.

Monument land 1
Verder was ik vorige week enthousiast begonnen met het inhuren van de bulldozer om het stuk land, dat voor het monument was toegezegd, te effenen en te gelijk te maken. Daarnaast moest een graf (waar ongeveer 6 onbekende slachtoffers in liggen) voorzichtig worden bijgewerkt en vormgegeven zodat daar ook een klein graf kan komen, i.p.v. een berg zand. Ook was ik in de tussentijd druk bezig geweest met het verplanten van een aantal bomen en struiken. Diverse malen het ontwerp opgemeten en op het stuk land uitgezet, na wat overleg met Nederlandse monnik Devamitte het ontwerp nog wat verkleind, aangepast en wat verplaatst, zodat het stuk land wat overblijft zo goed mogelijk voor andere doelen kan worden gebruikt. Toen de bulldozer aan het werk was kwamen er ook nog een paar mooie stukken hout (wortels van een jack fruit boom die daar ooit gestaan heeft) te voorschijn die ik mooi kon hergebruiken.

Alles leek goed te gaan, totdat de hoofdmonnik Punnasara toch vond dat het land er nu wel heel goed uitzag (nu het zo mooi schoon was), en het zonde vond om het monument daar te plaatsen. Vooral omdat hij niet wilde dat het land op een begraafplaats zou lijken. Er moesten alleen religieuze gebouwen komen. Al met al was ik er flink door van slag. Ten eerste omdat het van te voren toch allemaal duidelijk was afgesproken, blijkbaar niet duidelijk genoeg, of het zit in de aard van het beestje om van mening te veranderen. In ieder geval wist ik het op dat momet ook even niet meer. Ik had er toch al weer 2/3 dagen werk inzetten en nu zat ik met een probleem…….

Monument land 2
Uiteindelijk nog wat doorgepraat en heeft de tempel het land daarnaast ter beschikking gesteld voor het monument. Op zich is dit ook een mooi stuk land maar heel anders. Ik baalde eigenlijk vooral van het feit dat ik me af vroeg waarom dit allemaal niet ieder kon worden bedacht en uitgesproken, dan had ik meteen daar kunnen beginnen. Nu kon ik op het nieuwe stuk land weer van vooraf aan beginnen en kost het me toch snel 2/3 dagen extra werk (en die tijd heb ik eigenlijk niet). Maar goed ik weer op nieuw met de bulldozer aan de gang en weer alles uitgemeten. Ik hoop echt dat er nu qua land geen verrassingen meer komen………. Want soms raakt je geduld ook wel eens op!!

In ieder geval is inmiddels het land gecleared met de bulldozer, word er een trap op de heuvel geplaatst en ben ik het ontwerp aan het uitzetten. Deze week hoop ik nog wat bomen en planten te kunnen aanleggen en komt er nog een boeddha huisje in het midden.

Verder is er nog een verhaal over een botree maar daar kom ik later nog op terug. Achteraf gezien klopt het stuk land wel bij het ontwerp omdat daar ook al een halve ronding in zit. We zullen het er nu maar op houden dat het een geluk bij een ongeluk was.

Privé
Van house hopping / Matiwelle - Telwatte - Hikkaduwa / Inmiddels ben ik aan alle wasmogelijkheden redelijk gewend en alle bedjes slapen inmiddels prima (moet zeggen dat ik over het algemeen ook wel rond 9-10 s' avonds total loss ben)
Assepoester nog steeds voor 19.00 uur binnen
Muggen zijn nog steeds druk bezig maar net onder matras helpt een hoop

Grappig nu weer meer in een deel van Telwatta aan het werk, waar ik vlak na de Tsunami als eerste met Jessica ben begonnen te werken. Verder is en blijft en gastvrij hier hoogtij vieren…. Aan kopjes thee en lunches ontbreekt het me niet….en daar bij wel af en toe de klaagzang van wat nog allemaal niet goed is en wat ze nog nodig hebben, maar begin hier inmiddels redelijke bestendige oordopjes voor te hebben ontwikkeld. Het blijft lastig al die vragen van de mensen met wat ze allemaal willen, maar ik kan daar ook niet in mijn eentje verandering in brengen met de middelen die ik heb. En mensen dingen geven blijft voor mij lastig want dan moet ik iedereen wat geven. Dus ik doe het op mijn manier met het museum en het monument.

Ik blijf me verbazen over de bedragen die mensen hier geven bij de diverse feesten en rituelen. Volgens mij gaat wel 25-40% van hun inkomen op aan dit soort zaken.

Dit weekend hoop ik toch echt 1 a 2 dagen even vrij te zijn…….. is er de afgelopen weken niet echt meer van gekomen, aangezien we steeds meetings hadden enzo. Als ik thuis kom moet ik de volgende dag ook meteen weer aan de slag!!

Zit er bijna op. Nu nog even er hard tegen aan trekken
Flyers drukken - estimations hopen te krijgen - museum reorganiseren - foto's af laten drukken.
Inmiddels is ongeluk 17 maart vorig jaar geweest dus heb gevierd dat het inmiddels voor 90% is genezen - nog af en toe wel last, vooral bij het lopen op onregelmatige ondergronden zoals zand enzo en na lange dagen op de been te zijn.

Inmiddels afgelopen donderdag voor de 3e en laatste keer gedanst op de drum band in Vibrations, wat gelijk staat aan mijn wekelijkse fitness programma. Kan ik effe alles losgooien en kan ik er weer een weekje tegen aan.

Waarschijnlijk word de volgende blog update vanaf huis aangezien ik denk ik nog erg druk ben de komende week.

In ieder geval voor nu veel lieve vollemaansgroetjes
van Jacky